MAPUSHANE KAPISI

Bu şiir Nazım Hikmet tarafından İbrahim Balaban'ın "Mapushane Kapısı" adlı tablosu üzerine yazılmıştır.

Altı kadın vardı demir kapının önünde,

beşi toprağa oturmuş, ayakta biri:

sekiz çocuk vardı demir kapının önünde,

besbelli henüz öğrenmemişler gülmeyi.

Altı kadın vardı demir kapının önünde,

ayakları sabırlı, ellerinde keder,

Sekiz çocuk vardı demir kapının önünde

Cin gibi bakıyor kundaktakiler.

Altı kadın vardı demir kapının önünde

sımsıkı gizlemişler saçlarını,

sekiz çocuk vardı demir kapının önünde,

biri kavuşturmuş avuçlarını.

Bir jandarma vardı demir kapının önünde,

ne dost ne düşman, nöbet uzun, hava sıcak.

Bir beygir vardı demir kapının önünde,

nerdeyse ağlayacak.

Bir köpek vardı demir kapının önünde,

burnu kara, tüyü sarı,

kamış sepetlerde yeşil biber vardı,

torbalarda kömür, heybelerde soğan sarmısak.

Altı kadın vardı demir kapının önünde

demir kapının ardında beş yüz erkek vardı efendim;

altı kadından biri sen değildin, ama

beş yüz erkekten biri bendim...